Wróć
ODPORNOŚĆ KOLORÓW NA ŚCIERANIE PN EN ISO 105-X12
To badanie obrazuje odporność koloru na tarcie.
Próbka tkaniny jest pocierana w maszynie „Crockmeter” z użyciem mokrej i suchej bawełnianej tkaniny.
Test ten ocenia, tendencji koloru do migracji na inne powierzchnie podczas normalnego użytkowania.
W niniejszej części ISO 105 podano metodę wyznaczania odporności wybarwień wszystkich rodzajów wyrobów włókienniczych, łącznie z włókienniczymi pokryciami podłogowymi i innymi wyrobami runowymi, na tarcie i zabrudzenie innych materiałów. Metoda jest stosowana do wyrobów włókienniczych wytworzonych ze wszystkich rodzajów włókien w formie przędzy lub tkaniny, łącznie z włókienniczymi pokryciami podłogowymi, barwionymi lub drukowanymi. Można wykonać dwa badania – jedno z zastosowaniem suchej i drugie z zastosowaniem mokrej tkaniny trącej.